კუნთების სიმძლავრე
იმის მიუხედავად, იყენებთ ეტლს თუ სარბენ ფეხსაცმელს, სპორტული წარმატება ყოველთვის მოითხოვს სწორ ვარჯიშს - და ეს მხოლოდ გამძლეობას არ ეხება.
მიჩი რაიხელტის მიერ
ოდესმე დაფიქრებულხართ, ვინ ასრულებს რბენას უფრო სწრაფად? ეტლით მოსარგებლე ადამიანი თუ რომელიმე მორბენალი? ეჭვგარეშეა: ეტლის მოსარგებლე მონაწილე. დიდი სხვაობით. მსოფლიო რეკორდი ეტლით მარათონში არის 1:17:47, რომელიც დაამყარა მარსელ ჰაგმა შვეიცარიიდან 2021 წლის ნოემბერში. შედარებისთვის: გასულ წელს ელიუდ კიპჩოგემ 2:01:09 მსოფლიო რეკორდი დააფიქსირა ოფიციალურ მარათონზე.
ასე რომ, ფაქტია, რომ ეტლით მოსარგებლე ადამიანებს შეუძლიათ ბევრად უფრო სწრაფად დაფარონ გრძელი მონაკვეთები, ვიდრე მორბენალებს, რომლებიც უფრო ეფექტურები არიან მოკლე დისტანციებზე. უკეთესი საწყისი აჩქარების გამო, მორბენალი უპირატესობას ანიჭებს ეტლით მოსარგებლეებს, როდესაც საქმე ეხება სპრინტს. მაგრამ 800 მეტრის შემდეგ სრულიად განსხვავებული რამ ხდება…
მიზნობრივი ვარჯიში
აქ, რა თქმა უნდა, ეტლი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. მორბენალებთან შედარებით, დიდი მანძილი იფარება ყოველ ჯერზე, როცა ბორბლები ბრუნავენ. ათლეტებს ძალების დაზოგვაც შეუძლიათ, როდესაც ისინი მიგორავენ გზის სწორ ნაწილზე, ხოლო მორბენლები მუდმივად იყენებენ მთლიან ენერგიას. და თანაც თანამედროვე, მაღალტექნოლოგიური დიზაინის მქონე ეტლს შეუძლია მუდმივად მაღალი სიჩქარით იაროს.
მიუხედავად ამისა, არანაკლებ მნიშვნელოვანია თავად ათლეტების ფიზიკური მდგომარეობა. შესაბამისი მომზადების გარეშე, ეტლით მოსარგებლე მონაწილეები ფაქტობრივად უკან ჩამორჩებოდნენ. და ჩვენ (უბრალოდ) არ ვსაუბრობთ გამძლეობაზე ან კარდიო ვარჯიშზე.
ეტლით მოსარგებლე ადამიანების ვარჯიში ფოკუსირებული უნდა იყოს ზედა სხეულის სიძლიერეზე. ეტლის ეფექტურად გადაადგილებისთვის უმნიშვნელოვანესია მკლავისა და ტანის ძლიერი კუნთების განვითარება (პრესი, წელის კუნთები); ეს კუნთები უზრუნველყოფს სტაბილურობასა და გამძლეობას, რომლებიც საჭიროა შეჯიბრებისთვის და ბევრ სხვა სიტუაციაშიც. ბრუნვითი ვარჯიში ლახტის სავარჯიშოების გამოყენებით უზრუნველყოფს მიზანმიმართულ ძირითად ვარჯიშს, ხოლო საიზოლაციო ვარჯიშები განტელებით, როგორიცაა გვერდითი აწევა (მხრები), ტრიცეფსის გაფართოება და ბიცეფსის გაძლიერება, ავარჯიშებს ხელებს და ზედა ტანს. აზიდვები - ხელებს ათავსებ ტანის გასწვრივ და შემდეგ უბიძგებ სხეულს ზევით - ამითი აძლიერებ სხეულის ზედა კუნთებს.
შესაბამისად, ჩვენ ვიცით, რომ მიზანმიმართული ვარჯიში არის ნებისმიერი სპორტული წარმატების საფუძველი, იქნება ეს ეტლით თუ სარბენი ფეხსაცლით (ეტლით ვარჯიში წონით / გამძლეობის ვარჯიში). მაგრამ მომზადება, რა თქმა უნდა, მხოლოდ გამძლეობის ვარჯიშებით არ შემოიფარგლება. სპორტში ჩართულობის მიუხედავად, კუნთების ფუნქცია დამოკიდებულია მის მოქნილობაზეც. ეტლით მოსარგებლის იოგა ხელს უწყობს მოდუნებაში, დასვენებაში.
უფრო მეტი, ვიდრე სარბენი ფეხსაცმელები
და რას გვეტყვით მორბენალებზე? ძნელად გასაკვირი იქნება იმის მოსმენა, რომ ისინი უფრო იყენებენ ფეხისა და ქვედა ტანის კუნთებს: ფეხისა და ბარძაყის კუნთების მოძრაობა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც თეძოსი, თუმცა მორბენლები იყენებენ სხვა კუნთებსაც. მაგალითად ადამიანებს, რომლებისთვისაც სირბილი უბრალოდ ჰობია, ხშირად ავიწყდებათ, რომ სხეულის ზედა ნაწილიც მნიშვნელოვანია სირბილისას. კუნთები გააქტიურებულია ტანზე, ზურგზე და ხელებზეც კი, ასევე ჩართულია მხრებიც. მოკლედ: მორბენალმა უნდა გამოიყენოს მთელი თავისი სხეული და წინასწარი წარმოდგენა იმის შესახებ, რომ ეს სპორტი - სპრინტის გარდა - მხოლოდ მცირე ძალის მქონე გამხდარი ადამიანებისთვისაა, სამუდამოდ უნდა განიდევნოს.
რა როლს ასრულებს კვება?
ბევრი მორბენალი თავის მომზადებას უთმობს ფიზიკურ ვარჯიშს, რათა გააძლიერონ კუნთები, როგორც ზემოთ იყო აღწერილი. სწრაფი სირბილი და სპრინტია, რაც ავარჯიშებს ფეხისა და სხეულის ზედა კუნთებს. მაგრამ სხვები, ძირითად ვარჯიშებთან ერთად, აერთიანებენ განრიგში საიზოლაციო ვარჯიშებს (მაგ. წინააღმდეგობის ლენტებით), რათა გააძლიერონ კონკრეტული კუნთები და მოძრაობები, როგორიცაა მუხლის მოხრა, მხრის დაჭერა ან აწევა. ძალის ვარჯიში ასევე ხელს უწყობს ნეირონების აქტივობას; ტვინი სწავლობს კუნთების საუკეთესოდ გააქტიურებას.
კვება დიდ როლს ასრულებს კუნთების გაძლიერებაში; ცილის მაღალი შემცველობა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ნახშირწყლებისა და ბოსტნეულის. ნებისმიერ შემთხვევაში, ეს ყველაფერი ეხება ყველა ათლეტს, მიუხედავად იმისა, სარგებლობენ ისინი ეტლითა თუ სარბენი ფეხსაცმლით: თითოეული ადამიანის ვარჯიში უნდა მოერგოს მათივე სხეულს. უფრო მეტიც, ყოველთვის უნდა მიმართოთ პროფესიონალს და იზრუნოთ იმაზე, თუ როგორ რეაგირებს თქვენი სხეული ვარჯიშზე. და განსაკუთრებით ზურგის ტვინის დაზიანების მქონე ადამიანებმა უნდა მოარგონ ვარჯიში თავიანთ შესაძლებლობებს - ეს ინდივიდუალურია და მნიშვნელოვნად განსხვავდება დაზიანების დონის მიხედვით - ასევე უნდა იმუშაონ სპეციალურად მომზადებულ ექსპერტთან ერთად. საბოლოო ჯამში, ყველა მიდის ერთი და იგივე მიმართულებით: სპორტით სიამოვნების მიღებისკენ.
რატომღა დაველოდოთ მეტხანს?
